Τι ποσοστό από το έργο του ανθρώπου είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και τι ποσοστό είναι η εμπειρία του ανθρώπου; Ακόμα και σήμερα, μπορεί να ειπωθεί ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν αυτά τα ερωτήματα, και αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τις αρχές υπό τις οποίες εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Το έργο του ανθρώπου για το οποίο μιλάω αναφέρεται, φυσικά, στο έργο εκείνων που έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος ή εκείνων που χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα. Δεν αναφέρομαι στο έργο που προέρχεται από τη βούληση του ανθρώπου, αλλά στο έργο των αποστόλων, των εργατών ή των συνηθισμένων αδελφών μας στο πεδίο του έργου του Αγίου Πνεύματος.

Εδώ, το έργο του ανθρώπου δεν αναφέρεται στο έργο του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά στο πεδίο και τις αρχές του έργου του Αγίου Πνεύματος πάνω στους ανθρώπους. Παρόλο που αυτές οι αρχές είναι οι αρχές και το πεδίο του έργου του Αγίου Πνεύματος, δεν πρόκειται για ίδιες αρχές και το ίδιο πεδίο με αυτές του έργου του ενσαρκωμένου Θεού. Το έργο του ανθρώπου κατέχει την ουσία και τις αρχές του ανθρώπου και το έργο του Θεού κατέχει την ουσία και τις αρχές του Θεού.

Το έργο στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος, ανεξάρτητα από το αν είναι το έργο του Θεού ή το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται, είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος. Η ουσία του ίδιου του Θεού είναι το Πνεύμα, το οποίο μπορεί να ονομαστεί Άγιο Πνεύμα ή επταπλά ενισχυμένο Πνεύμα. Εν γένει, Αυτά αποτελούν το Πνεύμα του Θεού. Μόνο που το Πνεύμα του Θεού ονομάζεται διαφορετικά κατά τη διάρκεια διαφορετικών εποχών. Αλλά η ουσία Τους εξακολουθεί να είναι μία. Επομένως, το έργο του ίδιου του Θεού είναι και το έργο του Αγίου Πνεύματος. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν είναι τίποτε λιγότερο από το Άγιο Πνεύμα επί το έργον. Το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται είναι επίσης έργο του Αγίου Πνεύματος. Μόνο το έργο του Θεού είναι η πλήρης έκφραση του Αγίου Πνεύματος και δεν υπάρχει διαφορά, ενώ το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται είναι αναμεμειγμένο με πολλά ανθρώπινα πράγματα και δεν είναι η άμεση έκφραση του Αγίου Πνεύματος, ούτε καν η πλήρης έκφρασή Του. Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι ποικίλο και δεν περιορίζεται από οποιεσδήποτε συνθήκες. Το έργο ποικίλλει σε διαφορετικούς ανθρώπους και εκφράζει τις διαφορετικές ουσίες που εργάζονται. Το έργο σε διαφορετικές εποχές διαφέρει επίσης, όπως και σε διάφορες χώρες. Φυσικά, αν και το Άγιο Πνεύμα εργάζεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και σύμφωνα με πολλές αρχές, ανεξάρτητα από το πώς γίνεται το έργο ή πάνω σε τι είδους ανθρώπους, η ουσία είναι πάντα διαφορετική και όλο το έργο που Εκείνο επιτελεί σε διαφορετικούς ανθρώπους έχει αρχές και όλες μπορούν να αντιπροσωπεύουν την ουσία του αντικειμένου του έργου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι αρκετά συγκεκριμένο στο πεδίο εφαρμογής του και αρκετά μετρημένο. Το έργο που γίνεται στην ενσάρκωση δεν είναι το ίδιο με το έργο που διεξάγεται στους ανθρώπους, και το έργο επίσης ποικίλλει ανάλογα με το διαφορετικό επίπεδο των ανθρώπων. Το έργο που γίνεται στην ενσάρκωση δεν γίνεται στους ανθρώπους, και στην ενσάρκωση ο Θεός δεν επιτελεί το ίδιο έργο με αυτό που γίνεται στους ανθρώπους. Εν ολίγοις, ανεξάρτητα από το πώς Εκείνος εργάζεται, το έργο σε διαφορετικά αντικείμενα δεν είναι ποτέ το ίδιο και οι αρχές με τις οποίες Εκείνος εργάζεται διαφέρουν ανάλογα με την κατάσταση και τη φύση των διαφορετικών ανθρώπων. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σε διαφορετικούς ανθρώπους με βάση την έμφυτη ουσία τους και δεν προβάλλει απαιτήσεις πέρα από την έμφυτη ουσία τους, ούτε εργάζεται πάνω τους πέρα από το πραγματικό τους επίπεδο. Έτσι, το έργο του Αγίου Πνεύματος στον άνθρωπο επιτρέπει στους ανθρώπους να δουν την ουσία του αντικειμένου του έργου. Η έμφυτη ουσία του ανθρώπου δεν μεταβάλλεται· μόνο το αληθινό επίπεδο του ανθρώπου περιορίζεται. Είτε το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί τους ανθρώπους είτε εργάζεται πάνω τους, το έργο συμβαδίζει πάντα με τους περιορισμούς του επιπέδου των ανθρώπων, έτσι ώστε να μπορούν να ωφεληθούν από αυτό. Όταν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πάνω σε ανθρώπους που χρησιμοποιούνται, τόσο τα χαρίσματά τους όσο και το αληθινό τους επίπεδο χρησιμοποιούνται και δεν φυλάσσονται. Το πραγματικό τους επίπεδο χρησιμοποιείται για να υπηρετήσει το έργο. Αυτό που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα στοιχεία των ανθρώπων για να πετύχει τα αποτελέσματα του έργου Του. Σε αντίθεση με αυτό, το έργο που επιτελείται στην ενσάρκωση έχει ως σκοπό να εκφράσει απευθείας το έργο του Πνεύματος και δεν αναμειγνύεται με το ανθρώπινο μυαλό και τις σκέψεις του, δεν είναι προσιτό από τα χαρίσματα του ανθρώπου, την εμπειρία ή την έμφυτή του κατάσταση. Η μυριάδα έργων του Αγίου Πνεύματος έχει ως στόχο να ωφελήσει και να παιδαγωγήσει τον άνθρωπο. Αλλά μερικοί άνθρωποι μπορούν να τελειωθούν, ενώ άλλοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις για την τελείωση, που σημαίνει ότι δεν μπορούν να τελειωθούν και δύσκολα μπορούν να σωθούν και, παρόλο που μπορεί να έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, τελικά εξαλείφονται. Άρα, αν και το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι να διαπαιδαγωγεί ανθρώπους, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι έλαβαν το έργο του Αγίου Πνεύματος πρέπει να τελειωθούν πλήρως, επειδή το μονοπάτι που επιδιώκουν πολλοί άνθρωποι δεν είναι το μονοπάτι προς την τελείωση. Έχουν μόνο το μονομερές έργο του Αγίου Πνεύματος, και όχι την υποκειμενική ανθρώπινη συνεργασία ή τη σωστή ανθρώπινη επιδίωξη. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο του Αγίου Πνεύματος σε αυτούς τους ανθρώπους γίνεται έργο στην υπηρεσία εκείνων που τελειώνονται. Το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να γίνει απευθείας ορατό στους ανθρώπους ή να αγγιχθεί από τους ίδιους τους ανθρώπους. Μπορεί να εκφράζεται μέσω της βοήθειας των ανθρώπων με το χάρισμα της εργασίας, που σημαίνει ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος παρέχεται στους οπαδούς μέσω της ανθρώπινης έκφρασης.

Το έργο του Αγίου Πνεύματος επιτυγχάνεται και ολοκληρώνεται μέσω πολλών τύπων ανθρώπων και πολλών διαφορετικών συνθηκών. Αν και το έργο του ενσαρκωμένου Θεού μπορεί να αντιπροσωπεύει το έργο μιας ολόκληρης εποχής και μπορεί να αντιπροσωπεύει την είσοδο των ανθρώπων σε μια ολόκληρη εποχή, το έργο της λεπτομερούς εισόδου των ανθρώπων πρέπει να γίνει από ανθρώπους που χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα και όχι από τον ενσαρκωμένο Θεό. Έτσι, το έργο του Θεού ή η ίδια η διακονία του Θεού είναι το έργο της ενσάρκωσης του Θεού και δεν μπορεί να γίνει από τον άνθρωπο αντ’ Αυτού. Το έργο του Αγίου Πνεύματος ολοκληρώνεται μέσω πολλών διαφορετικών τύπων ανθρώπων και δεν μπορεί να εκπληρωθεί από ένα μόνο συγκεκριμένο πρόσωπο ή να διασαφηνιστεί πλήρως μέσω ενός συγκεκριμένου ατόμου. Επίσης, εκείνοι που άρχονται των εκκλησιών δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν πλήρως το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μπορούν μόνο να επιτελέσουν κάποιο ηγετικό έργο. Με αυτό τον τρόπο, το έργο του Αγίου Πνεύματος μπορεί να χωριστεί σε τρία μέρη: το ίδιο το έργο του Θεού, το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται και το έργο που επιτελείται σε όλους εκείνους μέσα στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος. Μεταξύ των τριών αυτών, το έργο του Θεού είναι να ηγηθεί ολόκληρης της εποχής· το έργο των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται είναι να οδηγήσουν όλους τους ακολούθους του Θεού με το να στέλνονται ή να λαμβάνουν αποστολές σύμφωνα με το έργο του Θεού και αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που συνεργάζονται με το έργο του Θεού. Το έργο του Αγίου Πνεύματος που επιτελείται σε όσους βρίσκονται μέσα στο ρεύμα, είναι να διατηρήσει το έργο Του, δηλαδή να διατηρήσει ολόκληρη τη διαχείριση και να διατηρήσει τη μαρτυρία Του, ενώ ταυτόχρονα θα οδηγήσει στην τελείωση αυτούς που μπορούν να τελειωθούν. Αυτά τα τρία μέρη είναι το πλήρες έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά χωρίς το έργο του ίδιου του Θεού, ολόκληρο το έργο διαχείρισης θα μείνει στάσιμο. Το έργο του ίδιου του Θεού περιλαμβάνει το έργο ολόκληρης της ανθρωπότητας και αντιπροσωπεύει επίσης το έργο ολόκληρης της εποχής. Δηλαδή, το έργο του Θεού αντιπροσωπεύει την κίνηση και την τάση όλου του έργου του Αγίου Πνεύματος, ενώ το έργο των αποστόλων ακολουθεί το έργο του ίδιου του Θεού και δεν καθοδηγεί την εποχή ούτε αντιπροσωπεύει την τάση του έργου του Αγίου Πνεύματος σε ολόκληρη την εποχή. Κάνουν μόνο το έργο που οφείλει να κάνει ο άνθρωπος, το οποίο δεν περιλαμβάνει καθόλου το έργο διαχείρισης. Το έργο του ίδιου του Θεού είναι το έργο που εκτελείται στο πλαίσιο του έργου διαχείρισης. Το έργο του ανθρώπου είναι μόνο το καθήκον των ανθρώπων που χρησιμοποιούνται και δεν έχει καμία σχέση με το έργο διαχείρισης. Λόγω διαφορετικών ταυτοτήτων και εκπροσωπήσεων του έργου, παρά το γεγονός ότι αποτελούν και τα δύο έργο του Αγίου Πνεύματος, υπάρχουν σαφείς και ουσιαστικές διαφορές μεταξύ του έργου του Θεού και του έργου του ανθρώπου. Επιπλέον, η έκταση του έργου του Αγίου Πνεύματος πάνω σε αντικείμενα εργασίας με διαφορετικές ταυτότητες ποικίλλει. Αυτές είναι οι βασικές αρχές και το πεδίο του έργου του Αγίου Πνεύματος.

Το έργο του ανθρώπου αντιπροσωπεύει την εμπειρία του και την ανθρώπινη φύση του. Αυτό που παρέχει ο άνθρωπος και το έργο που κάνει, τον αντιπροσωπεύει. Η θεώρηση του ανθρώπου, η λογική του ανθρώπου, η συλλογιστική του ανθρώπου και η πλούσια φαντασία του συμπεριλαμβάνονται στο έργο του. Ειδικότερα, η εμπειρία του ανθρώπου είναι περισσότερο ικανή στο να εκπροσωπήσει το έργο του και αυτά που έχει βιώσει κάποιος θα αποτελούν τα συστατικά του έργου του. Το έργο του ανθρώπου μπορεί να εκφράσει την εμπειρία του. Όταν κάποιοι άνθρωποι βιώνουν κάτι σε μια παθητική κατάσταση, το μεγαλύτερο μέρος της συναναστροφής τους αποτελείται από αρνητικά στοιχεία. Εάν η εμπειρία τους είναι θετική για κάποιο χρονικό διάστημα και κλίνουν περισσότερο προς τη θετική πλευρά των πραγμάτων, αυτό που συναναστρέφονται είναι πολύ ενθαρρυντικό και οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να αποκτήσουν μια θετική προσφορά από αυτούς. Εάν κάποιος που επιτελεί έργο γίνει παθητικός για κάποιο χρονικό διάστημα, η συναναστροφή του θα κουβαλάει πάντα αρνητικά στοιχεία. Αυτό το είδος συναναστροφής είναι καταθλιπτικό και οι άλλοι θα καταθλίβονται ασυνείδητα μετά από την συναναστροφή μαζί του. Η κατάσταση των ακολούθων αλλάζει ανάλογα με την κατάσταση του ηγέτη. Αυτό που είναι μέσα σε κάποιον που εκτελεί έργο είναι αυτό που εκφράζει, και το έργο του Αγίου Πνεύματος συχνά αλλάζει με την κατάσταση του ανθρώπου. Εργάζεται σύμφωνα με την εμπειρία του ανθρώπου και δεν εξαναγκάζει τον άνθρωπο, αλλά έχει απαιτήσεις από τον άνθρωπο σύμφωνα με την κανονική πορεία της εμπειρίας του. Αυτό σημαίνει ότι η συναναστροφή του ανθρώπου διαφέρει από τον λόγο του Θεού. Οι συναναστροφές των ανθρώπων εκφράζουν την ατομική τους θεώρηση και εμπειρία, εκφράζοντας αυτό που βλέπουν και βιώνουν στο θεμέλιο του έργου του Θεού. Η ευθύνη τους είναι να μάθουν, μετά το έργο ή τον λόγο του Θεού, τι πρέπει να πράξουν ή πού να εισέλθουν, και στη συνέχεια να το παραδώσουν στους ακολούθους. Ως εκ τούτου, το έργο του ανθρώπου αντιπροσωπεύει την είσοδό του και την πράξη του. Φυσικά, ένα τέτοιο έργο αναμιγνύεται με ανθρώπινα διδάγματα και εμπειρίες ή με κάποιες ανθρώπινες σκέψεις. Ανεξάρτητα από το πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, αν εργάζεται στον άνθρωπο ή στον ενσαρκωμένο Θεό, πάντοτε όσοι εκτελούν το έργο είναι εκείνοι που εκφράζουν αυτό που πραγματικά είναι αυτοί. Παρόλο που το Άγιο Πνεύμα είναι Αυτό που εργάζεται, το έργο βασίζεται σε αυτό που είναι έμφυτα ο άνθρωπος, διότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται χωρίς θεμέλια. Με άλλα λόγια, το έργο δεν εκτελείται από το μηδέν, αλλά είναι πάντοτε σύμφωνο με τις πραγματικές περιστάσεις και τις αληθινές συνθήκες. Με αυτόν τον τρόπο, μόνο η διάθεση του ανθρώπου μπορεί να μετασχηματιστεί, δηλαδή οι παλιές του αντιλήψεις και οι παλιές σκέψεις του μπορούν να αλλάξουν. Αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος είναι αυτό που βλέπει, βιώνει και μπορεί να φανταστεί. Ακόμη και αν πρόκειται για δόγματα ή έννοιες, όλα αυτά είναι προσπελάσιμα δια μέσου της σκέψης του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από το μέγεθός του, το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να υπερβεί το πεδίο της εμπειρίας του ανθρώπου, το τι βλέπει ο άνθρωπος ή τι μπορεί να φανταστεί ή να συλλάβει. Αυτό που εκφράζει ο Θεός είναι αυτό που ο ίδιος ο Θεός είναι, και αυτό είναι πέρα από το τι μπορεί να σκεφτεί ο άνθρωπος, δηλαδή πέρα από την ίδια την ανθρώπινη σκέψη. Εκφράζει το έργο Του της καθοδήγησης όλης της ανθρωπότητας, και αυτό δεν σχετίζεται με τις λεπτομέρειες της ανθρώπινης εμπειρίας, αλλά αφορά τη δική Του διαχείριση. Ο άνθρωπος εκφράζει την εμπειρία του, ενώ ο Θεός εκφράζει το Είναι Του — αυτό το Είναι είναι η έμφυτή Του διάθεση και είναι πέρα από όσα ο άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει. Η εμπειρία του ανθρώπου είναι η θεώρηση και η γνώση του που αποκτήθηκαν με βάση την έκφραση του Θεού ως προς το Είναι Του. Αυτή η θεώρηση και η γνώση ονομάζονται ανθρώπινη υπόσταση. Εκφράζονται με βάση την έμφυτη διάθεση του ανθρώπου και το πραγματικό του επίπεδο. Ως εκ τούτου, ονομάζονται επίσης ανθρώπινη υπόσταση. Ο άνθρωπος είναι σε θέση να συναναστρέφεται ό,τι βιώνει και βλέπει. Αυτό που δεν έχει βιώσει ή δει ή που το μυαλό του δεν μπορεί να συλλάβει, δηλαδή τα πράγματα που δεν έχει μέσα του, δεν είναι σε θέση να τα συναναστραφεί. Εάν αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος δεν είναι η εμπειρία του, τότε είναι η φαντασία του ή το δόγμα του. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει καμία πραγματικότητα στον λόγο του. Εάν δεν έχεις έρθει ποτέ σε επαφή με τα πράγματα της κοινωνίας, δεν θα είσαι σε θέση να συναναστραφείς με σαφήνεια τις περίπλοκες σχέσεις μέσα στην κοινωνία. Εάν δεν έχεις οικογένεια, αλλά άλλοι άνθρωποι μιλούν για οικογενειακά ζητήματα, δεν μπορείς να καταλάβεις τα περισσότερα από αυτά που λένε. Έτσι, οι συναναστροφές του ανθρώπου και το έργο που κάνει αντιπροσωπεύουν την εσωτερική του ύπαρξη. Αν κάποιος συναναστρέφεται την κατανόησή του ως προς την παίδευση και την κρίση, αλλά εσύ δεν έχεις καμία εμπειρία πάνω σ’ αυτό, δεν τολμάς να αρνηθείς τη γνώση του, πολύ λιγότερο δε, να είσαι εκατό τοις εκατό σίγουρος γι’ αυτό. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που συναναστρέφεται είναι κάτι που δεν έχεις βιώσει ποτέ, κάτι που δεν γνώρισες ποτέ, και το μυαλό σου δεν μπορεί να το συλλάβει. Μπορείς να πάρεις μόνο από τις γνώσεις του ένα μελλοντικό μονοπάτι που σχετίζεται με την παίδευση και την κρίση. Αλλά αυτό το μονοπάτι μπορεί να χρησιμεύσει μόνο ως κατανόηση βασισμένη στο δόγμα και δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δική σου κατανόηση, πολύ λιγότερο δε, την εμπειρία σου. Ίσως να νομίζεις ότι αυτό που λέει είναι πολύ σωστό, αλλά όταν το βιώνεις, θεωρείς ότι είναι ανεφάρμοστο σε πολλά πράγματα. Ίσως αισθάνεσαι ότι μερικές από τις γνώσεις που ακούς είναι εντελώς ανεφάρμοστες. Τρέφεις κάποιες έννοιες γι’ αυτές σε εκείνη τη φάση και, παρόλο που τις δέχεσαι, το κάνεις ουσιαστικά απρόθυμα. Αλλά όταν τη βιώσεις, η γνώση που σου δίνει αυτές τις έννοιες γίνεται η οδός της πράξης σου. Και όσο περισσότερο πράττεις, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις την πραγματική αξία και την έννοια των λέξεών του. Μόλις βιώσεις την εμπειρία, μπορείς στη συνέχεια να μιλήσεις για τις γνώσεις που θα πρέπει να έχεις αποκτήσει για τα πράγματα που έχεις βιώσει. Επιπλέον, μπορείς να διακρίνεις μεταξύ εκείνων των οποίων η γνώση είναι πραγματική και πρακτική και εκείνων των οποίων η γνώση βασίζεται στο δόγμα και είναι άχρηστη. Έτσι, αν η γνώση για την οποία μιλάς συμφωνεί με την αλήθεια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το εάν έχεις πρακτική εμπειρία. Όπου υπάρχει η αλήθεια στην εμπειρία σου, οι γνώσεις σου θα είναι πρακτικές και πολύτιμες. Μέσα από την εμπειρία σου, μπορείς επίσης να αποκτήσεις διάκριση και διορατικότητα, να εμβαθύνεις τις γνώσεις σου και να αυξήσεις τη σοφία και την κοινή λογική σου όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι. Η γνώση που εκφράζεται από ανθρώπους που δεν κατέχουν την αλήθεια είναι δόγμα, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό είναι. Αυτός ο τύπος ανθρώπου μπορεί να είναι πολύ έξυπνος όταν πρόκειται για θέματα της σάρκας, αλλά δεν μπορεί να κάνει διακρίσεις όταν πρόκειται για πνευματικά θέματα. Αυτό συμβαίνει επειδή τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου εμπειρία σε πνευματικές υποθέσεις. Αυτοί είναι άνθρωποι που δεν είναι διαφωτισμένοι στις πνευματικές υποθέσεις και δεν καταλαβαίνουν το πνεύμα. Ανεξάρτητα από το για ποια πλευρά της γνώσης μιλάς, εφόσον είναι η ίδια η ύπαρξή σου, τότε είναι η προσωπική σου εμπειρία, η πραγματική σου γνώση. Αυτό που λένε όσοι μιλάνε μόνο για το δόγμα, δηλαδή εκείνοι που δεν κατέχουν την αλήθεια ή την πραγματικότητα, μπορεί επίσης να ειπωθεί ότι αντιπροσωπεύει το είναι τους, επειδή το δόγμα τους φτάνει μόνο μέσα από βαθιά σκέψη και είναι το αποτέλεσμα του βαθύ προβληματισμού τους, αλλά είναι μόνο δόγμα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από φαντασία! Οι εμπειρίες διαφόρων ειδών ανθρώπων αντιπροσωπεύουν αυτά που έχουν μέσα τους. Όλοι όσοι δεν έχουν πνευματική εμπειρία δεν μπορούν να μιλήσουν για τη γνώση της αλήθειας ή για τη σωστή γνώση που αφορά διάφορα είδη πνευματικών πραγμάτων. Αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος είναι αυτό που είναι εσωτερικά — αυτό είναι βέβαιο. Αν κάποιος επιθυμεί να έχει γνώση των πνευματικών πραγμάτων και της αλήθειας, πρέπει να έχει πραγματική εμπειρία. Εάν δεν μπορείς να μιλήσεις ξεκάθαρα για την κοινή λογική που σχετίζεται με την ανθρώπινη ζωή, πόσο λιγότερο θα είσαι σε θέση να μιλήσεις για πνευματικά πράγματα; Εκείνοι που μπορούν να καθοδηγήσουν ολόκληρες εκκλησίες, να παρέχουν στους ανθρώπους τη ζωή και να είναι απόστολοι των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πραγματικές εμπειρίες, να έχουν σωστή κατανόηση των πνευματικών πραγμάτων, σωστή εκτίμηση και εμπειρία της αλήθειας. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι για να εκτελέσουν έργο ή να γίνουν απόστολοι που θα ηγούνται των εκκλησιών. Διαφορετικά, μπορούν να ακολουθήσουν μόνο ως οι λιγότεροι και δεν μπορούν να ηγηθούν, πολύ λιγότερο δε, να γίνουν απόστολοι ικανοί να παρέχουν στους ανθρώπους ζωή. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ρόλος των αποστόλων δεν είναι να τρέχουν ή να πολεμούν, αλλά να διακονούν για τη ζωή και να καθοδηγούν αλλαγές στην ανθρώπινη διάθεση. Είναι μια λειτουργία που εκτελείται από εκείνους που τους έχει ανατεθεί να φέρουν μεγάλη ευθύνη στους ώμους τους και όχι κάτι που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε. Αυτό το είδος έργου μπορούν να το αναλάβουν μόνο όσοι έχουν ζωή, δηλαδή εκείνοι που έχουν βιώσει την αλήθεια. Δεν μπορεί να αναληφθεί από όσους μπορεί να εγκαταλείψουν στην πορεία, να τρέξουν ή είναι πρόθυμοι να ξοδευτούν. Οι άνθρωποι που δεν έχουν εμπειρία της αλήθειας, που δεν έχουν κλαδευτεί ή κριθεί, δεν είναι σε θέση να κάνουν αυτoύ του είδους το έργο. Οι άνθρωποι που δεν έχουν εμπειρία, δηλαδή οι άνθρωποι χωρίς πραγματικότητα, δεν είναι σε θέση να δουν καθαρά την πραγματικότητα, επειδή οι ίδιοι δεν έχουν αυτή την ύπαρξη. Έτσι, αυτός ο τύπος ανθρώπου όχι μόνο δεν μπορεί να κάνει ηγετικό έργο, αλλά θα αποτελέσει και αντικείμενο εξάλειψης εάν δεν έχει καμία αλήθεια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η θεώρηση για την οποία μιλάς μπορεί να αποδείξει τις δυσκολίες που έχεις βιώσει στη ζωή, πάνω σε ποια θέματα έχεις παιδευτεί και σε ποια θέματα έχεις κριθεί. Αυτό ισχύει και στις δοκιμασίες: Τα πράγματα στα οποία κάποιος είναι ραφιναρισμένος, τα πράγματα στα οποία είναι αδύναμος, αυτά είναι τα πράγματα στα οποία κάποιος έχει εμπειρίες, τα πράγματα στα οποία κάποιος έχει οδούς. Για παράδειγμα, αν κάποιος βιώνει απογοητεύσεις στον γάμο του, θα συναναστραφεί τον περισσότερο χρόνο λέγοντας: «Ευχαριστώ τον Θεό, δοξάζω τον Θεό, πρέπει να ικανοποιήσω την επιθυμία της καρδιάς του Θεού και να προσφέρω όλη μου τη ζωή, να θέσω τον γάμο μου αποκλειστικά στα χέρια του Θεού. Είμαι πρόθυμος να τάξω ολόκληρη τη ζωή μου στον Θεό». Μέσω της συναναστροφής, μπορούν να απεικονιστούν όλα όσα βρίσκονται μέσα στον άνθρωπο, όλο αυτό που είναι. Ο ρυθμός της ομιλίας ενός ατόμου, αν μιλάει δυνατά ή σιγά, όλα αυτά που δεν είναι θέμα εμπειρίας δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν αυτό που έχει και αυτό που είναι. Μπορούν μόνο να πουν αν ο χαρακτήρας του είναι καλός ή κακός ή αν η φύση του είναι καλή ή κακή, αλλά δεν μπορούν να εξομοιωθούν με το εάν έχει εμπειρίες ή όχι. Η ικανότητα να εκφράζεται όταν μιλάει ή η δεξιότητα ή η ταχύτητα του λόγου του είναι απλώς θέμα πράξης και δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του. Όταν μιλάς για τις ατομικές σου εμπειρίες, συναναστρέφεσαι αυτό στο οποίο αποδίδεις σημασία και όλα όσα υπάρχουν μέσα σου. Η ομιλία Μου αντιπροσωπεύει την ύπαρξή Μου, αλλά αυτό που λέω είναι πέρα από αυτό που κάποιος μπορεί να συλλάβει. Αυτό που λέω δεν είναι αυτό που ο άνθρωπος βιώνει και δεν είναι κάτι που ο άνθρωπος μπορεί να δει ούτε είναι κάτι που μπορεί να αγγίξει, αλλά είναι αυτό που είμαι. Μερικοί άνθρωποι αναγνωρίζουν μόνο ότι αυτό που έχω συναναστραφεί είναι και αυτό που έχω βιώσει, αλλά δεν αναγνωρίζουν ότι είναι η άμεση έκφραση του Πνεύματος. Φυσικά, αυτό που λέω είναι αυτό που έχω βιώσει. Είμαι Εγώ Αυτός που έφερε εις πέρας το έργο διαχείρισης για περισσότερο από έξι χιλιάδες χρόνια. Έχω βιώσει τα πάντα από την αρχή της δημιουργίας της ανθρωπότητας μέχρι τώρα· πώς λοιπόν δεν θα μπορούσα να μιλήσω γι’ αυτό; Όταν πρόκειται για τη φύση του ανθρώπου, την έχω δει ξεκάθαρα και την έχω παρατηρήσει εδώ και πολύ καιρό. Πώς δεν θα μπορούσα να μιλήσω γι’ αυτή με σαφήνεια; Επειδή έχω δει καθαρά την ουσία του ανθρώπου, είμαι ο πλέον κατάλληλος για να παιδεύσω τον άνθρωπο και να τον κρίνω, επειδή όλοι οι άνθρωποι προήλθαν από Εμένα, αλλά έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Φυσικά, είμαι επίσης ικανός να αξιολογήσω το έργο που επιτέλεσα. Αν και αυτό το έργο δεν γίνεται από τη σάρκα Μου, είναι η άμεση έκφραση του Πνεύματος και είναι αυτό που έχω και αυτό που είμαι. Ως εκ τούτου, είμαι ικανός να το εκφράσω και να κάνω το έργο που πρέπει να κάνω. Αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος είναι αυτό που έχει βιώσει. Είναι αυτό που έχει δει, μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει το μυαλό του και μέχρι όσο φτάνουν οι αισθήσεις του. Αυτό είναι που μπορούν να συναναστραφούν οι άνθρωποι. Τα λόγια που ομιλούνται από τoν ενσαρκωμένο Θεό είναι η άμεση έκφραση του Πνεύματος και εκφράζουν το έργο που έχει γίνει από το Πνεύμα. Η σάρκα δεν τo έχει βιώσει ούτε τo έχει δει, αλλά εξακολουθεί να εκφράζει το Είναι Του, επειδή η ουσία της σάρκας είναι το Πνεύμα και Εκείνος εκφράζει το έργο του Πνεύματος. Παρόλο που η σάρκα δεν είναι σε θέση να τo φτάσει, είναι το έργο που έχει ήδη γίνει από το Πνεύμα. Μετά την ενσάρκωση, μέσω της έκφρασης της σάρκας, δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν το Είναι του Θεού και επιτρέπει στους ανθρώπους να δουν τη διάθεση του Θεού και το έργο που έχει κάνει. Το έργο του ανθρώπου δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να είναι πιο σαφείς σχετικά με το πού θα πρέπει να εισέλθουν και τι θα πρέπει να καταλάβουν. Αυτό συνεπάγεται ότι θα πρέπει να οδηγούνται οι άνθρωποι στην κατανόηση και να βιώνουν την αλήθεια. Το έργο του ανθρώπου είναι να συντηρεί τους ανθρώπους. Το έργο του Θεού είναι να ανοίξει νέα μονοπάτια και να ανοίξει νέες εποχές για την ανθρωπότητα και να αποκαλύψει στους ανθρώπους αυτά που δεν είναι γνωστά από τους θνητούς, επιτρέποντάς τους να γνωρίσουν τη διάθεσή Του. Το έργο του Θεού είναι να καθοδηγήσει όλη την ανθρωπότητα.

Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι να επιτρέψει στους ανθρώπους να αποκτήσουν οφέλη. Αφορά τη διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων. Δεν υπάρχει έργο που δεν ωφελεί τους ανθρώπους. Ανεξάρτητα από το αν η αλήθεια πηγαίνει σε βάθος ή είναι μόνο επιφανειακή και ανεξάρτητα από το ποιο είναι το εύρος εκείνων που αποδέχονται την αλήθεια, ό,τι και να κάνει το Άγιο Πνεύμα, είναι ευεργετικό για τους ανθρώπους. Αλλά το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να γίνει άμεσα· πρέπει να περάσει μέσα από τους ανθρώπους που συνεργάζονται μαζί Του. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ληφθούν τα αποτελέσματα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Φυσικά, όταν πρόκειται για το άμεσο έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν έχει νοθευτεί καθόλου, αλλά όταν χρησιμοποιεί το μέσο του ανθρώπου, είναι νοθευμένο κατά πολύ και δεν είναι το πρωτότυπο έργο του Αγίου Πνεύματος. Με αυτόν τον τρόπο, η αλήθεια αλλάζει σε διαφορετικούς βαθμούς. Οι οπαδοί δεν λαμβάνουν την αρχική έννοια του Αγίου Πνεύματος, αλλά έναν συνδυασμό του έργου του Αγίου Πνεύματος και της εμπειρίας και της γνώσης του ανθρώπου. Το μέρος του έργου του Αγίου Πνεύματος που λαμβάνουν οι οπαδοί είναι σωστό. Η εμπειρία και η γνώση του ανθρώπου που λαμβάνονται ποικίλλει, επειδή εκείνοι που εκτελούν έργο είναι διαφορετικοί. Μόλις αυτοί λάβουν τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, στη συνέχεια βιώνουν τα πάντα με βάση αυτή τη διαφώτιση και καθοδήγηση. Μέσα από αυτές τις εμπειρίες συνδυάζονται το μυαλό και η εμπειρία του ανθρώπου, καθώς και η ύπαρξη της ανθρώπινης φύσης, μετά από την οποία αποκτούν γνώσεις ή βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να δουν. Αυτός είναι η οδός πράξης, εφόσον ο άνθρωπος έχει βιώσει την αλήθεια. Αυτός η οδός πράξης δεν είναι πάντα ο ίδιος, διότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές εμπειρίες και τα πράγματα που οι άνθρωποι βιώνουν είναι διαφορετικά. Με τον τρόπο αυτό, η ίδια διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος οδηγεί σε διαφορετική γνώση και πράξη, επειδή εκείνοι που λαμβάνουν τη διαφώτιση είναι διαφορετικοί. Μερικοί άνθρωποι κάνουν μικρά λάθη κατά την πράξη, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν μεγάλα λάθη, ενώ μερικοί κάνουν αποκλειστικά και μόνο λάθη. Αυτό συμβαίνει επειδή οι αντιληπτικές ικανότητες των ανθρώπων διαφέρουν και επειδή το πραγματικό τους εύρος διαφέρει επίσης. Μερικοί άνθρωποι το καταλαβαίνουν με αυτόν τον τρόπο αφού ακούσουν ένα μήνυμα, και κάποιοι το καταλαβαίνουν έτσι, αφού ακούσουν μια αλήθεια. Μερικοί άνθρωποι αποκλίνουν ελαφρώς και ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν καθόλου το αληθινό νόημα της αλήθειας. Επομένως, όπως κι αν κάποιος το κατανοεί, το σημαντικό είναι πως θα οδηγήσει τους άλλους. Αυτό είναι η πάσα αλήθεια, επειδή το έργο του απλά εκφράζει την ύπαρξή του. Οι άνθρωποι που οδηγούνται από όσους έχουν σωστή αντίληψη της αλήθειας θα έχουν επίσης μια σωστή κατανόηση της αλήθειας. Ακόμα κι αν υπάρχουν άνθρωποι που έχουν λανθασμένη κατανόηση, υπάρχουν πολύ λίγοι από αυτούς, και δεν θα κάνουν όλοι οι άνθρωποι λάθη. Οι άνθρωποι που οδηγούνται από όσους έχουν λανθασμένη κατανόηση της αλήθειας θα είναι αναμφίβολα λανθασμένοι. Αυτοί οι άνθρωποι θα είναι λανθασμένοι από κάθε άποψη. Ο βαθμός κατανόησης της αλήθειας μεταξύ των οπαδών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτούς που εκτελούν έργο. Φυσικά, η αλήθεια που προέρχεται από τον Θεό είναι σωστή και χωρίς κανένα λάθος και είναι απόλυτα βέβαιη. Όμως, αυτοί που εκτελούν έργο δεν είναι εντελώς σωστοί και δεν μπορούν να θεωρηθούν απολύτως αξιόπιστοι. Εάν αυτοί έχουν μια οδό να πράξουν την αλήθεια που να είναι πολύ πρακτική, τότε και οι οπαδοί θα έχουν επίσης μια αντίστοιχη οδό πράξης. Εάν δεν έχουν οδό να πράξουν την αλήθεια, αλλά έχουν μόνο το δόγμα, τότε οι οπαδοί δεν θα έχουν καμία πραγματικότητα. Το εύρος και η φύση των οπαδών καθορίζονται από τη γέννησή τους και δεν συνδέονται με αυτούς που εκτελούν έργο. Αλλά ο βαθμός στον οποίο οι οπαδοί καταλαβαίνουν την αλήθεια και γνωρίζουν τον Θεό εξαρτάται από αυτούς που εκτελούν έργο (αυτό ισχύει μόνο για μερικούς ανθρώπους). Ό, τι κι αν είναι αυτός που εκτελεί έργο, αυτό θα είναι και οι οπαδοί τους οποίους οδηγεί. Αυτό που εκφράζει αυτός που εκτελεί έργο είναι η δική του ύπαρξη και το κάνει χωρίς επιφύλαξη. Οι απαιτήσεις που θέτει στους οπαδούς του είναι αυτές που είναι ο ίδιος πρόθυμος να επιτύχει ή αυτές που μπορεί να επιτύχει. Οι περισσότεροι από αυτούς που επιτελούν έργο απαιτούν από τους οπαδούς τους με βάση αυτό που κάνουν οι ίδιοι, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά τα οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιτύχουν καθόλου. Αυτό που οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιτύχουν γίνεται εμπόδιο στην είσοδο τους.

Υπάρχουν πολύ λιγότερα λάθη στο έργο εκείνων που έχουν υποβληθεί σε «κλάδεμα» και έχουν υποστεί κρίση. Και η έκφραση του έργου τους είναι πολύ ακριβέστερη. Εκείνοι που βασίζονται στη φυσικότητα τους να εργάζονται κάνουν πολύ μεγάλα λάθη. Υπάρχει υπερβολική φυσικότητα στο έργο των μη τελειωμένων ανθρώπων, που αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακόμη και εκείνοι που έχουν εγγενώς την κατάσταση για να επιτελέσουν έργο, πρέπει επίσης να έχουν βιώσει «κλάδεμα» και κρίση για να μπορέσουν να εκτελέσουν το έργο του Θεού. Εάν δεν έχουν υποβληθεί σε αυτή την κρίση, όσο καλά κι αν τα πάνε, δεν μπορούν να συμφωνήσουν με τις αρχές της αλήθειας και έτσι, είναι μόνο φυσικότητα και ανθρώπινη καλοσύνη. Επιτελώντας το έργο του Θεού, το έργο εκείνων που έχουν υποβληθεί σε «κλάδεμα» και κρίση είναι πιο ακριβές από το έργο εκείνων που δεν έχουν κριθεί. Εκείνοι που δεν έχουν υποβληθεί σε κρίση δεν εκφράζουν τίποτα παρά ανθρώπινη σάρκα και σκέψεις, σε συνδυασμό με μεγάλο μέρος ανθρώπινης νοημοσύνης και έμφυτα ταλέντα. Δεν είναι η ακριβής έκφραση του ανθρώπου, του έργου του Θεού. Οι άνθρωποι που τους ακολουθούν τους βρίσκουν λόγω του έμφυτου διαμετρήματός τους. Επειδή εκφράζουν πάρα πολλές θεωρήσεις και εμπειρίες του ανθρώπου, οι οποίες είναι σχεδόν αποσυνδεδεμένες από το αρχικό νόημα του Θεού και αποκλίνουν πολύ μακριά από αυτό, το έργο αυτού του είδους των ανθρώπων δεν είναι ικανό να φέρει ανθρώπους ενώπιον του Θεού, αλλά μόνο μπροστά τους. Έτσι, εκείνοι που δεν έχουν υποβληθεί σε κρίση και παίδευση δεν είναι άξιοι να εκτελέσουν το έργο του Θεού. Το έργο κάποιου που έχει τα προσόντα να εκτελεί έργο μπορεί να φέρει τους ανθρώπους στη σωστή οδό και να τους επιτρέψει να εμβαθύνουν στην αλήθεια. Το έργο που κάνει, μπορεί να φέρει ανθρώπους ενώπιον του Θεού. Επιπλέον, το έργο που κάνει μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο και δεν δεσμεύεται από κανόνες, επιτρέποντας στους ανθρώπους να βιώσουν απελευθέρωση και ελευθερία. Ακόμη, μπορούν σταδιακά να αναπτυχθούν στη ζωή, να προχωρήσουν σταδιακά βαθύτερα στην αλήθεια. Το έργο κάποιου που δεν έχει τα προσόντα να επιτελεί έργο είναι πολύ μικρό· το έργο του είναι ανόητο. Μπορεί μόνο να βάλει στους ανθρώπους κανόνες. Αυτό που απαιτεί από τους ανθρώπους δεν διαφέρει από άτομο σε άτομο, ούτε εργάζεται ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων. Σε αυτό το είδος έργου, υπάρχουν πάρα πολλοί κανόνες και πάρα πολλά δόγματα και δεν μπορεί να εισαγάγει τους ανθρώπους στην πραγματικότητα ή στην κανονική πράξη της ανάπτυξης της ζωής. Μπορεί μόνο να επιτρέψει στους ανθρώπους να εμμένουν σε λίγους άχρηστους κανόνες. Αυτού του είδους η καθοδήγηση μπορεί μόνο να κάνει τους ανθρώπους να ξεστρατίσουν. Σε οδηγεί στο να γίνεις αυτό που είναι εκείνος. Μπορεί να σε φέρει μέσα σε αυτό που έχει και είναι. Για να μπορούν οι οπαδοί να διακρίνουν εάν οι ηγέτες έχουν τα απαιτούμενα προσόντα, το κλειδί είναι να εξετάσουν το μονοπάτι που έχουν πάρει και τα αποτελέσματα του έργου τους και να δουν αν οι οπαδοί διδάσκονται τις αρχές σύμφωνα με την αλήθεια και εάν διδάσκονται οδούς πράξης κατάλληλες γι’ αυτούς για να μεταμορφωθούν. Θα πρέπει να ξεχωρίσεις το διαφορετικό έργο διαφορετικών τύπων ανθρώπων. Δεν πρέπει να είσαι ένας ανόητος οπαδός. Αυτό επηρεάζει το θέμα της εισόδου σου. Εάν δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις ποιου ανθρώπου η ηγεσία ακολουθεί ένα μονοπάτι και ποιου όχι, τότε θα παραπλανηθείς εύκολα. Όλα αυτά έχουν άμεση σχέση με τη δική σου ζωή. Υπάρχουν πάρα πολλά που είναι φυσικά στο έργο των μη τελειωμένων ανθρώπων. Υπερβολικά μεγάλο μέρος της ανθρώπινης θέλησης είναι αναμεμειγμένο με αυτό. Η ύπαρξή τους είναι η φυσικότητα, αυτό με το οποίο γεννιούνται, όχι η ζωή μετά που υφίστανται την όποια αντιμετώπιση ή η πραγματικότητα μετά τη μεταμόρφωσή τους. Πώς μπορεί αυτός ο τύπος ατόμου να υποστηρίξει αυτούς που επιδιώκουν τη ζωή; Η αρχική ζωή του ανθρώπου είναι η έμφυτη νοημοσύνη του ή το ταλέντο του. Αυτού του είδους η νοημοσύνη ή το ταλέντο απέχουν αρκετά από τις ακριβείς απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο. Εάν ένας άνθρωπος δεν έχει τελειωθεί και η διεφθαρμένη του διάθεση δεν έχει κλαδευτε και αντιμετωπιστεί, θα υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ αυτού που εκφράζει και της αλήθειας. Θα αναμιχθεί με αόριστα πράγματα, όπως η φαντασία του και η μονόπλευρη εμπειρία κλπ. Επιπλέον, ανεξάρτητα από το πώς δουλεύουν, οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει ένας γενικός στόχος ή μια αλήθεια που να είναι κατάλληλη για την είσοδο όλων των ανθρώπων. Η πλειονότητα των απαιτήσεων που επιβάλλονται στους ανθρώπους έχουν την απαίτηση να κάνουν ό,τι είναι πέρα των δυνάμεών τους, οδηγώντας μια πάπια πάνω σε ένα κλαδί. Αυτό είναι το έργο της ανθρώπινης θέλησης. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, οι σκέψεις και οι αντιλήψεις του διαπερνούν όλα τα μέρη του σώματός του. Ο άνθρωπος δεν γεννιέται με το ένστικτο να πράττει την αλήθεια, ούτε έχει το ένστικτο να κατανοήσει άμεσα την αλήθεια. Σε συνδυασμό με τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, όταν αυτό το είδος φυσικού προσώπου εργάζεται, αυτό δεν είναι μια διακοπή; Αλλά ένας άνθρωπος που έχει τελειωθεί, έχει την εμπειρία της αλήθειας που πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι, όπως και τη γνώση της διεφθαρμένης διάθεσής τους, έτσι ώστε τα αόριστα και εξωπραγματικά πράγματα στο έργο του να μειώνονται βαθμιαία, πράγμα που σημαίνει ότι η αλήθεια που εκφράζεται από αυτόν θα γίνεται πιο ακριβής και επίσης πιο ρεαλιστική. Ειδικότερα, οι σκέψεις στο μυαλό του ανθρώπου παρεμποδίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο άνθρωπος διαθέτει πλούσια φαντασία και λογική και μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση διαφόρων υποθέσεων. Αν αυτές δεν υποβάλλονται σε «κλάδεμα» και διόρθωση, τότε όλα αποτελούν εμπόδια στο έργο. Επομένως, το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να φτάσει στο πιο σωστό επίπεδο, ειδικά όταν πρόκειται για το έργο των μη τελειωμένων ανθρώπων.

Το έργο του ανθρώπου έχει εύρος και περιορισμούς. Ένα άτομο είναι ικανό να κάνει μόνο το έργο μιας συγκεκριμένης φάσης και όχι το έργο μιας ολόκληρης εποχής- αλλιώς θα οδηγούσε τους ανθρώπους σε κανόνες. Το έργο του ανθρώπου μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε συγκεκριμένο χρόνο ή φάση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εμπειρία του ανθρώπου έχει πεδίο εφαρμογής. Δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει το έργο του ανθρώπου με το έργο του Θεού. Οι οδοί πράξης του ανθρώπου και οι γνώσεις του για την αλήθεια εφαρμόζονται σε ένα συγκεκριμένο πεδίο. Δεν μπορείς να πεις ότι το μονοπάτι που περνά ο άνθρωπος είναι απόλυτα το θέλημα του Αγίου Πνεύματος, γιατί ο άνθρωπος μόνο να διαφωτιστεί μπορεί από το Άγιο Πνεύμα, αλλά όχι να γεμίσει εντελώς με το Άγιο Πνεύμα. Τα πράγματα που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος είναι όλα μέσα στο πεδίο της κανονικής ανθρώπινης φύσης και δεν μπορούν να ξεπεράσουν το εύρος των σκέψεων στο κανονικό ανθρώπινο μυαλό. Όλοι όσοι έχουν πρακτική έκφραση, βιώνουν εμπειρίες μέσα σε αυτό το εύρος. Όταν βιώνουν την αλήθεια, είναι πάντα μια εμπειρία της κανονικής ανθρώπινης ζωής με τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, όχι όμως με τρόπο που αποκλίνει από την κανονική ανθρώπινη ζωή. Βιώνουν την αλήθεια καθώς διαφωτίζονται από το Άγιο Πνεύμα με την προϋπόθεση ότι ζουν την ανθρώπινη ζωή τους. Επιπλέον, αυτή η αλήθεια ποικίλλει από άτομο σε άτομο και το βάθος της σχετίζεται με την κατάσταση του ατόμου. Μπορούμε μόνο να πούμε ότι το μονοπάτι που περπατά κανείς είναι η κανονική ανθρώπινη ζωή ενός ανθρώπου που επιδιώκει την αλήθεια και ότι είναι το μονοπάτι που περπατάει ένας κανονικός άνθρωπος που έχει την διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το μονοπάτι που ακολουθεί είναι το μονοπάτι που έχει υποδείξει το Άγιο Πνεύμα. Στην κανονική ανθρώπινη εμπειρία, επειδή οι άνθρωποι που ακολουθούν δεν είναι ίδιοι, έτσι το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν είναι το ίδιο. Επιπλέον, επειδή τα περιβάλλοντα που βιώνουν και η έκταση της εμπειρίας τους δεν είναι τα ίδια, λόγω του συνδυασμού του μυαλού και των σκέψεών τους, η εμπειρία τους αναμειγνύεται σε διαφορετικούς βαθμούς. Κάθε άτομο αντιλαμβάνεται μια αλήθεια σύμφωνα με τις μεμονωμένες διαφορετικές συνθήκες του. Η κατανόησή τους για το πραγματικό νόημα της αλήθειας δεν είναι πλήρης και είναι μόνο μία ή λίγες πτυχές αυτής. Το πεδίο με το οποίο η αλήθεια βιώνεται από τον άνθρωπο βασίζεται πάντα στις διαφορετικές συνθήκες των ατόμων και επομένως δεν είναι το ίδιο. Με αυτόν τον τρόπο, η γνώση που εκφράζεται για την ίδια αλήθεια από διαφορετικούς ανθρώπους δεν είναι η ίδια. Δηλαδή, η εμπειρία του ανθρώπου έχει πάντα περιορισμούς και δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει πλήρως το θέλημα του Αγίου Πνεύματος και το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να θεωρηθεί έργο του Θεού, ακόμα κι αν αυτό που εκφράζεται από τον άνθρωπο αντιστοιχεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στο θέλημα του Θεού, ακόμα και αν η εμπειρία του ανθρώπου είναι πολύ κοντά στο έργο τελείωσης που το Άγιο Πνεύμα έχει κλιθεί να εκτελέσει. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι μόνο ο υπηρέτης του Θεού, επιτελώντας το έργο που του εμπιστεύεται ο Θεός. Ο άνθρωπος μπορεί μόνο να εκφράσει τη γνώση υπό την διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και τις αλήθειες που αποκτήθηκαν από τις προσωπικές του εμπειρίες. Ο άνθρωπος δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα, ούτε τις προϋποθέσεις, για να γίνει η διέξοδος του Αγίου Πνεύματος. Δεν έχει το δικαίωμα να πει ότι το έργο του ανθρώπου είναι το έργο του Θεού. Ο άνθρωπος έχει τις ανθρώπινες αρχές εργασίας και όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές εμπειρίες και κατέχουν διαφορετικές συνθήκες. Το έργο του ανθρώπου περιλαμβάνει όλες τις εμπειρίες του υπό την διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Αυτές οι εμπειρίες μπορούν να αντιπροσωπεύσουν μόνο την ανθρώπινη υπόσταση και δεν αντιπροσωπεύουν το Είναι του Θεού ή τη βούληση του Αγίου Πνεύματος. Επομένως, το μονοπάτι που έχει περπατήσει ο άνθρωπος δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι το μονοπάτι που περπάτησε το Άγιο Πνεύμα, γιατί το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει το έργο του Θεού και το έργο και η εμπειρία του ανθρώπου δεν είναι η πλήρης βούληση του Αγίου Πνεύματος. Το έργο του ανθρώπου είναι επιρρεπές στο να ακολουθεί έναν κανόνα και η μέθοδος του έργου του περιορίζεται εύκολα σε ένα συγκεκριμένο πεδίο και αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε έναν ελεύθερο δρόμο. Οι περισσότεροι οπαδοί ζουν μέσα σε ένα περιορισμένο πεδίο και ο τρόπος τους να βιώνουν κάτι είναι επίσης περιορισμένος στο πεδίο εφαρμογής του. Η εμπειρία του ανθρώπου είναι πάντα περιορισμένη· η μέθοδος του έργου του επίσης περιορίζεται σε λίγους τύπους και δεν μπορεί να συγκριθεί με το έργο του Αγίου Πνεύματος ή το έργο του ίδιου του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή η εμπειρία του ανθρώπου είναι τελικά περιορισμένη. Όπως κι αν ο Θεός εφαρμόζει το έργο Του, δεν υπάρχουν κανόνες γι ‘αυτό· όπως και αν γίνεται, δεν περιορίζεται σε έναν μόνο τρόπο. Δεν υπάρχει κανένας κανόνας για το έργο του Θεού, όλο το έργο Του εφαρμόζεται ελεύθερα. Ανεξάρτητα από το πόσο χρόνο ο άνθρωπος ξοδεύει στο να Τον ακολουθεί, δεν μπορούν να συνοψιστούν σε νόμους για τους τρόπους εργασίας Του. Παρόλο που το έργο Του βασίζεται σε αρχές, γίνεται πάντοτε με νέους τρόπους και έχει πάντα νέες εξελίξεις, οι οποίες υπερβαίνουν το ανθρώπινο όριο. Σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ο Θεός μπορεί να έχει πολλούς διαφορετικούς τύπους εργασίας και διαφορετικούς τρόπους καθοδήγησης, επιτρέποντας στους ανθρώπους να έχουν νέες εισόδους και νέες αλλαγές. Δεν μπορείς να μάθεις τους νόμους του έργου Του, επειδή εργάζεται πάντα με νέους τρόπους. Μόνο με αυτόν τον τρόπο οι οπαδοί του Θεού δεν εμπίπτουν στους κανόνες. Το έργο του ίδιου του Θεού πάντα αποφεύγει τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά και αντιτίθεται στις αντιλήψεις τους. Μόνο αυτοί που Τον ακολουθούν και Τον αναζητούν με αληθινή καρδιά μπορούν να μεταμορφώσουν τη διάθεσή τους και να ζουν ελεύθερα χωρίς να υπόκεινται σε κανόνες ή να περιορίζονται από οποιεσδήποτε θρησκευτικές αντιλήψεις. Οι απαιτήσεις που έχει το έργο του ανθρώπου από τους ανθρώπους, βασίζονται στη δική του εμπειρία και αυτό που ο ίδιος μπορεί να επιτύχει. Το πρότυπο αυτών των απαιτήσεων περιορίζεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο πεδίο εφαρμογής και οι μέθοδοι πράξης είναι επίσης πολύ περιορισμένες. Συνεπώς, οι οπαδοί ασυνείδητα ζουν μέσα σε αυτό το περιορισμένο πεδίο εφαρμογής που με το πέρασμα του χρόνου, μετατρέπεται σε κανόνες και τελετουργίες. Εάν το έργο μιας περιόδου οδηγείται από ένα άτομο που δεν έχει υποστεί την προσωπική τελείωση του Θεού και δεν έχει λάβει την κρίση, οι οπαδοί του θα γίνουν όλοι θρησκόληπτοι και ειδικοί στο να αντιστέκονται στον Θεό. Ως εκ τούτου, ακόμα και αν κάποιος είναι αξιόλογος ηγέτης, θα πρέπει να έχει υποβληθεί σε κρίση και να έχει αποδεχτεί την τελείωσή του. Όσοι δεν έχουν υποβληθεί σε κρίση, αν και μπορούν να εκτελούν το έργο του Αγίου Πνεύματος, εκφράζουν μόνο αόριστα και εξωπραγματικά πράγματα. Με τον καιρό, θα οδηγήσουν τους ανθρώπους σε ασαφείς και υπερφυσικούς κανόνες. Το έργο που εκτελεί ο Θεός δεν συμφωνεί με τη σάρκα του ανθρώπου· δεν συμφωνεί με τις σκέψεις του ανθρώπου, αλλά αντιτίθεται στις αντιλήψεις του· δεν είναι αναμεμειγμένο με αόριστο θρησκευτικό χρώμα. Τα αποτελέσματα του έργου Του δεν μπορούν να επιτευχθούν από έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει τελειωθεί από Αυτόν και απέχουν κατά πολύ από την ανθρώπινη σκέψη.

Το έργο στο μυαλό του ανθρώπου επιτυγχάνεται πολύ εύκολα από τον άνθρωπο. Οι πάστορες και οι ηγέτες στον θρησκευτικό κόσμο, για παράδειγμα, βασίζονται στα προσόντα και τη θέση τους για να κάνουν το έργο τους. Οι άνθρωποι που τους ακολουθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα θα μολυνθούν από τα προσόντα τους και θα επηρεαστούν από κάποια από αυτά τα υπάρχοντα. Επικεντρώνονται στα προσόντα του ανθρώπου, στις ικανότητες και στη γνώση των ανθρώπων και δίνουν προσοχή σε κάποια υπερφυσικά πράγματα και σε πολλά βαθιά μη ρεαλιστικά δόγματα (βέβαια, αυτά τα βαθιά δόγματα είναι ανέφικτα). Δεν επικεντρώνονται στις αλλαγές στη διάθεση των ανθρώπων, αλλά εστιάζουν στην εκπαίδευση των ανθρώπων ως προς την ικανότητα τους να εκτελούν έργο και να κηρύττουν, βελτιώνοντας τη γνώση των ανθρώπων και τα πλούσια θρησκευτικά δόγματα. Δεν επικεντρώνονται στο πόσο μεταβάλλεται η διάθεση των ανθρώπων ή πόσοι άνθρωποι καταλαβαίνουν την αλήθεια. Δεν ασχολούνται με την ουσία των ανθρώπων, πολύ λιγότερο δε, προσπαθούν να γνωρίσουν τις κανονικές και μη καταστάσεις του ανθρώπου. Δεν αντικρούουν τις αντιλήψεις των ανθρώπων ούτε τις αποκαλύπτουν, πολύ λιγότερο δε, διορθώνουν τις ελλείψεις ή τη διαφθορά τους. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που τους ακολουθούν υπηρετούν με τα φυσικά τους ταλέντα και αυτό που εκφράζουν είναι η γνώση και η ασαφής θρησκευτική αλήθεια, τα οποία είναι εκτός πραγματικότητας και εντελώς ανίκανα να προσδώσουν στους ανθρώπους ζωή. Στην πραγματικότητα, η ουσία του έργου τους είναι η καλλιέργεια του ταλέντου, η μετατροπή ενός ατόμου που δεν έχει τίποτα σε ένα ταλαντούχο απόφοιτο ιερατικής σχολής, ο οποίος αργότερα θα συνεχίζει να εργάζεται και να ηγείται. Στα έξι χιλιάδες χρόνια ύπαρξης του έργου του Θεού, μπορείτε να βρείτε κάποιους νόμους ως προς αυτό; Υπάρχουν πολλοί κανόνες και περιορισμοί στο έργο που κάνει ο άνθρωπος και ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πολύ δογματικός. Έτσι, αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος είναι κάποια γνώση και συνειδητοποίηση μέσα σε όλες τις εμπειρίες του. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκφράσει κάτι διαφορετικό από αυτό. Οι εμπειρίες ή οι γνώσεις του ανθρώπου δεν προκύπτουν από τα έμφυτα προσόντα ή το ένστικτό του· αναδύονται λόγω της καθοδήγησης του Θεού και της άμεσης ποίμανσης του Θεού. Ο άνθρωπος έχει μόνο το όργανο να δεχτεί αυτή την ποίμανση, αλλά όχι να εκφράσει άμεσα τι είναι η θεϊκή φύση. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι η πηγή, μπορεί να είναι μόνο ένα δοχείο που δέχεται νερό από την πηγή· αυτό είναι το ανθρώπινο ένστικτο, το όργανο που πρέπει να έχει κανείς ως άνθρωπος. Αν κάποιος χάσει το όργανο που δέχεται τον λόγο του Θεού και χάσει το ανθρώπινο ένστικτο, αυτός χάνει επίσης αυτό που είναι το πιο πολύτιμο, καθώς και το καθήκον του δημιουργημένου ανθρώπου. Αν κάποιος δεν έχει γνώση ή εμπειρία του λόγου του Θεού ή του έργου Του, ο άνθρωπος αυτός χάνει το καθήκον του, το καθήκον που πρέπει να επιτελεί ως δημιουργημένο ον και χάνει την αξιοπρέπεια ενός δημιουργημένου όντος. Το ένστικτο του Θεού είναι αυτό που θα εκφράσει τι είναι η θεϊκή φύση, είτε εκφράζεται στη σάρκα, είτε απευθείας από το Πνεύμα· αυτή είναι η διακονία του Θεού. Ο άνθρωπος εκφράζει τη δική του εμπειρία ή γνώση (δηλ. εκφράζει αυτό που είναι) κατά τη διάρκεια του έργου του Θεού ή αργότερα· αυτό είναι το ένστικτο και το καθήκον του ανθρώπου, είναι αυτό που πρέπει να επιτύχει ο άνθρωπος. Αν και η έκφραση του ανθρώπου είναι πολύ κατώτερη από αυτή που εκφράζει ο Θεός και υπάρχουν πολλοί κανόνες σε αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος, ο άνθρωπος πρέπει να εκπληρώσει το καθήκον του και να κάνει ό, τι πρέπει να κάνει. Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει ό,τι είναι ανθρώπινα εφικτό για να εκπληρώσει το καθήκον του και δεν πρέπει να υπάρχει καν η παραμικρή επιφύλαξη.

Μετά από χρόνια εργασίας, ο άνθρωπος θα συνοψίσει κάποια εμπειρία αυτών των χρόνων εργασίας, καθώς και τη συσσώρευση σοφίας και κανόνων. Αυτός που εργάζεται για πολύ καιρό ξέρει πώς να διαισθανθεί την κίνηση του έργου του Αγίου Πνεύματος, ξέρει πότε εργάζεται το Άγιο Πνεύμα και πότε όχι· ξέρει πώς να συναναστραφεί γνωρίζει την κανονική κατάσταση του έργου του Αγίου Πνεύματος και την κανονική κατάσταση της ανθρώπινης ανάπτυξης στη ζωή. Αυτός είναι ένας άνθρωπος που έχει εργαστεί εδώ και χρόνια και γνωρίζει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όσοι εργάστηκαν εδώ και πολύ καιρό, μιλάνε με πεποίθηση και χωρίς βιασύνη· ακόμα και όταν δεν έχουν τίποτα να πουν είναι συγκροτημένοι. Μέσα τους, μπορούν να συνεχίσουν να προσεύχονται να αναζητούν το έργο του Αγίου Πνεύματος· έχουν εμπειρία στην εργασία. Ένα άτομο που έχει εργαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχει πάρει πολλά μαθήματα και έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία, έχει πολλά μέσα του που παρεμποδίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· αυτό είναι ένα ελάττωμα της μακροχρόνιας εργασίας του. Ένα άτομο που έχει μόλις αρχίσει να εργάζεται, δεν έχει κουβαλήσει τα μαθήματα ή την ανθρώπινη εμπειρία, είναι ιδιαίτερα σε σύγχυση σε ό,τι αφορά το πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της εργασίας, μαθαίνει σταδιακά να διαισθάνεται πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα και συνειδητοποιεί τι πρέπει να κάνει για να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος και τι να κάνει για να αγγίξει τα ζωτικά σημεία των άλλων. Φτάνει να αποκτά την κοινή γνώση που αυτοί που εργάζονται πρέπει να κατέχουν. Με την πάροδο του χρόνου, φτάνει να γνωρίσει τόσο καλά τη σοφία και την κοινή γνώση για την εργασία, και φαίνεται να τις χρησιμοποιεί εύκολα κατά την εργασία του. Ωστόσο, όταν το Άγιο Πνεύμα αλλάζει τον τρόπο που εργάζεται, εξακολουθεί να εμμένει στην παλιά γνώση της εργασίας και στους παλιούς κανόνες εργασίας και πολύ λίγα γνωρίζει για τη νέα τάση κατά την επιτέλεση του έργου. Τα χρόνια εργασίας και η πλήρης παρουσία και καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος του δίνουν ολοένα και περισσότερα μαθήματα και εμπειρία. Αυτά τα πράγματα τον γεμίζουν με μια αυτοπεποίθηση που δεν είναι υπερηφάνεια. Με άλλα λόγια, είναι αρκετά ευχαριστημένος με το δικό του έργο και πολύ ικανοποιημένος με την κοινή γνώση που έχει αποκτήσει ως προς το έργο του Αγίου Πνεύματος. Συγκεκριμένα, εκείνα τα πράγματα που άλλοι άνθρωποι δεν έχουν αποκτήσει ή συνειδητοποιήσει του δίνουν ακόμη περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του· φαίνεται ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα σε αυτόν δεν θα μπορεί ποτέ να σβήσει, ενώ άλλοι δεν μπορούν να τύχουν αυτής της ειδικής μεταχείρισης. Μόνο οι άνθρωποι αυτού του είδους που εργάζονται εδώ και χρόνια και έχουν σημαντική χρηστική αξία είναι κατάλληλοι για να το απολαύσουν. Αυτά τα πράγματα γίνονται ένα μεγάλο εμπόδιο στην αποδοχή του νέου έργου του Αγίου Πνεύματος από εκείνον. Ακόμα κι αν μπορεί να δεχτεί το νέο έργο, δεν είναι κάτι που γίνεται εν μια νυκτί. Είναι βέβαιο ότι θα περάσει αρκετές ανατροπές και αναταράξεις πριν την αποδεχθεί. Αυτή η κατάσταση μπορεί να μεταβληθεί μόνο σταδιακά μετά την αντιμετώπιση των παλαιών αντιλήψεων και την κρίση της παλιάς διάθεσής του. Αν δεν κάνει αυτά τα βήματα, δεν παραιτείται ώστε να δεχτεί εύκολα τις νέες διδασκαλίες και τα έργα που δεν είναι σε αρμονία με τις παλιές του αντιλήψεις. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί στον άνθρωπο και δεν είναι εύκολο να το αλλάξει κανείς. Εάν, ως κάποιος που εκτελεί έργο, είναι σε θέση να κατανοήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά και να συνοψίσει την κίνηση του, καθώς επίσης να μην περιορίζεται από την εργασιακή του εμπειρία, αλλά παράλληλα να είναι σε θέση να δεχτεί το νέο έργο υπό το πρίσμα της παλιάς του εργασίας, είναι ένας σοφός άνθρωπος και ένας άνθρωπος κατάλληλος να εκτελεί έργο. Οι άνθρωποι εργάζονται συχνά για αρκετά χρόνια χωρίς να είναι σε θέση να συνοψίσουν την εργασιακή τους εμπειρία ή κωλύονται ως προς το να αποδεχτούν το νέο έργο, παρότι έχουν συνοψίσει την εργασιακή τους εμπειρία και τη σοφία τους και δεν μπορούν να κατανοήσουν σωστά ή να αντιμετωπίσουν σωστά το παλιό και το καινούργιο έργο. Οι άνθρωποι είναι τόσο δύσκολοι στο χειρισμό τους! Οι περισσότεροι από εσάς είστε έτσι. Όσοι έχουν ζήσει χρόνια βιώνοντας το έργο του Αγίου Πνεύματος δυσκολεύονται να δεχτούν το νέο έργο, πάντα γεμάτο από αντιλήψεις τις οποίες δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν, ενώ ένας άνθρωπος που μόλις άρχισε να εργάζεται δεν έχει τις συνηθισμένες γνώσεις περί εργασίας και δεν ξέρει καν πώς να χειριστεί μερικά από τα απλούστερα θέματα. Πόσο δύσκολοι είστε, άνθρωποι! Όσοι έχουν κάποια αρχαιότητα πίσω τους είναι τόσο περήφανοι και ματαιόδοξοι, που έχουν ξεχάσει από πού ήρθαν. Κοιτάζουν πάντα αφ’ υψηλού τους νεότερους ανθρώπους, όμως δεν είναι σε θέση να αποδεχθούν το νέο έργο και δεν μπορούν να ξεχάσουν τις έννοιες που έχουν συλλέξει και διατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια. Και παρότι αυτοί οι νέοι αδαείς άνθρωποι είναι σε θέση να δεχθούν λίγο από το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος και είναι πολύ ενθουσιώδεις, πάντοτε μπερδεύονται και δεν ξέρουν τι να κάνουν όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα. Αν και ενθουσιώδεις, έχουν μεγάλη άγνοια. Έχουν τόσο λίγη γνώση του έργου του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν στη ζωή τους· είναι απλώς ένα δόγμα που δεν έχει καμία χρησιμότητα. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι σαν εσάς. Αλλά πόσοι είναι κατάλληλοι για χρήση; Πόσοι υπάρχουν εκεί έξω που να μπορούν να υπακούσουν στη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και να κατορθώσουν να εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού; Φαίνεται ότι όσοι από εσάς υπήρξατε ακόλουθοι μέχρι τώρα, υπήρξατε πολύ υπάκουοι, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχετε εγκαταλείψει τις ιδέες σας, εξακολουθείτε να ψάχνετε στη Βίβλο, πιστεύοντας στην ασάφεια ή είστε χαμένοι στις έννοιες. Δεν υπάρχει κανείς που να διερευνά προσεκτικά το πραγματικό έργο του σήμερα ή να εμβαθύνει σε αυτό. Αποδέχεστε τη σημερινή οδό με τις παλιές σας αντιλήψεις. Τι μπορείτε να κερδίσετε με μια τέτοια πεποίθηση; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε σας είναι κρυμμένες πολλές αντιλήψεις που δεν έχουν αποκαλυφθεί και απλώς κάνετε μια υπέρτατη προσπάθεια να τις αποκρύψετε και να μην τις αποκαλύψετε εύκολα. Δεν δέχεστε με ειλικρίνεια το νέο έργο και δεν σχεδιάζετε να εγκαταλείψετε τις παλιές σας αντιλήψεις· έχετε πάρα πολλές και πολύ θλιβερές φιλοσοφίες ζωής. Δεν εγκαταλείπετε τις παλιές σας αντιλήψεις και ασχολείστε με το νέο έργο απρόθυμα. Οι καρδιές σας είναι πολύ μοχθηρές και απλώς δεν κάνετε τα βήματα του νέου έργου με όλη σας την καρδιά. Μπορούν τέτοιοι ανεπρόκοποι όπως εσείς να επιτελέσουν το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου; Είστε σε θέση να αναλάβετε το έργο της διάδοσής του σε ολόκληρο το σύμπαν; Αυτές οι πράξεις σάς σταματούν από το να μεταμορφώσετε τη διάθεσή σας και να γνωρίσετε τον Θεό. Εάν συνεχίσετε έτσι, θα πρέπει να εξαλειφθείτε.

Θα πρέπει να ξέρετε πώς να ξεχωρίζετε το έργο του Θεού από το έργο του ανθρώπου. Τι μπορείς να δεις από το έργο του ανθρώπου; Υπάρχουν πολλά στοιχεία της εμπειρίας του ανθρώπου στο έργο του ανθρώπου· αυτό που εκφράζει ο άνθρωπος είναι αυτό που είναι. Το έργο του Θεού εκφράζει επίσης αυτό που είναι ο Θεός, αλλά αυτό που είναι, είναι διαφορετικό από αυτό που είναι ο άνθρωπος. Αυτό που είναι ο άνθρωπος, είναι αντιπροσωπευτικό της εμπειρίας και της ζωής του ανθρώπου (αυτό που ο άνθρωπος βιώνει ή συναντά στη ζωή του ή τις φιλοσοφίες ζωής που έχει) και οι άνθρωποι που ζουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα εκφράζουν διαφορετικές υπάρξεις. Είτε έχεις κοινωνικές εμπειρίες, είτε όχι, ακόμα και το πώς ζεις και βιώνεις καταστάσεις στην οικογένειά σου, μπορεί να φανεί σε αυτό που εκφράζεις, ενώ στο έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν μπορείς να δεις εάν έχει Εκείνος κοινωνικές εμπειρίες ή όχι. Γνωρίζει πολύ καλά την ουσία του ανθρώπου, επομένως μπορεί να αποκαλύψει κάθε είδους πράξεις που αφορούν όλους τους ανθρώπους. Είναι ακόμη καλύτερος στο να αποκαλύψει την ανθρώπινη διεφθαρμένη διάθεση και την επαναστατική συμπεριφορά. Δεν ζει ανάμεσα στους κοσμικούς ανθρώπους, αλλά έχει επίγνωση της φύσης των θνητών και όλων των διαφθορών των κοσμικών. Αυτό είναι αυτό που είναι ο Θεός. Αν και δεν ασχολείται με τον κόσμο, ξέρει τους κανόνες της αντιμετώπισης του κόσμου, διότι κατανοεί πλήρως την ανθρώπινη φύση. Ξέρει για το έργο του Πνεύματος που δεν μπορούν τα μάτια του ανθρώπου να δουν ούτε τα αυτιά του ανθρώπου να ακούσουν, τόσο σήμερα όσο και στο παρελθόν. Αυτό περιλαμβάνει τη σοφία εκείνη που δεν είναι μια φιλοσοφία ζωής και το θαύμα που οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν. Είναι αυτό που Εκείνος είναι: ανοιχτός στους ανθρώπους και επίσης κρυφός από τους ανθρώπους. Αυτό που εκφράζει δεν είναι ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό άτομο, αλλά τα εγγενή χαρακτηριστικά και η ύπαρξη του Πνεύματος. Δεν ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, αλλά ξέρει τα πάντα. Έρχεται σε επαφή με τους «ανθρωποειδείς» που δεν έχουν γνώση ή διορατικότητα, αλλά Εκείνος εκφράζει λόγια που είναι υψηλότερα από τη γνώση και πάνω από τους σπουδαίους ανθρώπους. Ζει σε μια ομάδα ανόητων και μουδιασμένων ανθρώπων που δεν έχουν ανθρώπινη φύση και δεν καταλαβαίνουν τις ανθρώπινες συμβάσεις και ζωές, αλλά μπορεί να ζητήσει από αυτή την ανθρωπότητα να βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την ευτελή και ύπουλη ανθρώπινη φύση της ανθρωπότητας. Όλα αυτά είναι αυτό που είναι Αυτός, υψηλότερος από κάθε άνθρωπο με σάρκα και οστά. Για Εκείνον, είναι περιττό να βιώσουμε μια περίπλοκη, δυσκίνητη και οδυνηρή κοινωνική ζωή για να επιτελέσει το έργο που Εκείνος πρέπει να κάνει και να αποκαλύψει πλήρως την ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Η πρόστυχη κοινωνική ζωή δεν θίγει τη σάρκα Του. Το έργο και τα λόγια Του αποκαλύπτουν μόνο την ανυπακοή του ανθρώπου και δεν παρέχουν στον άνθρωπο την εμπειρία και τα μαθήματα για την αντιμετώπιση του κόσμου. Δεν χρειάζεται να διερευνά την κοινωνία ή την οικογένεια του ανθρώπου όταν παρέχει στον άνθρωπο τη ζωή. Το να εκθέτει και να κρίνει τον άνθρωπο δεν αποτελεί έκφραση των εμπειριών στη σάρκα Του· είναι για να αποκαλύψει την αδικία του ανθρώπου, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα γνωρίζει την ανυπακοή του ανθρώπου και απεχθάνεται τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Το έργο που επιτελεί είναι μόνο να αποκαλύψει τη διάθεσή Του στον άνθρωπο και να εκφράσει το Είναι Του. Μόνο Αυτός μπορεί να κάνει αυτό το έργο, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να επιτύχει ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά. Με βάση το έργο Του, ο άνθρωπος δεν μπορεί να πει τι είδους Άνθρωπος είναι. Ο άνθρωπος δεν μπορεί επίσης να Τον κατατάξει ως δημιουργημένο πρόσωπο με βάση το έργο Του. Αυτό που είναι, Τον κάνει επίσης αδύνατον να χαρακτηριστεί ως δημιουργημένο άτομο. Ο άνθρωπος μπορεί μόνο να Τον θεωρεί μη ανθρώπινο, αλλά δεν γνωρίζει σε ποια κατηγορία να Τον τοποθετήσει κι έτσι αναγκάζεται να Τον κατατάξει στην κατηγορία του Θεού. Δεν είναι παράλογο ο άνθρωπος να το κάνει αυτό, επειδή Εκείνος έχει κάνει πολύ έργο ανάμεσα στους ανθρώπους που ο ίδιος ο άνθρωπος αδυνατεί να κάνει.

Το έργο που κάνει ο Θεός δεν αντιπροσωπεύει την εμπειρία της σάρκας Του· το έργο που κάνει ο άνθρωπος αντιπροσωπεύει την εμπειρία του ανθρώπου. Ο καθένας μιλάει για την προσωπική του εμπειρία. Ο Θεός μπορεί να εκφράσει άμεσα την αλήθεια, ενώ ο άνθρωπος μπορεί να εκφράσει μόνο την αντίστοιχη εμπειρία αφού έχει βιώσει την αλήθεια. Το έργο του Θεού δεν έχει κανόνες και δεν υπόκειται σε χρονικούς ή γεωγραφικούς περιορισμούς. Μπορεί να εκφράσει αυτό που είναι οποτεδήποτε, οπουδήποτε. Εργάζεται όπως θέλει. Το έργο του ανθρώπου έχει όρους και συνθήκες· διαφορετικά, δεν μπορεί να εργαστεί και δεν μπορεί να εκφράσει τη γνώση του για τον Θεό ή την εμπειρία του για την αλήθεια. Απλώς πρέπει να συγκρίνεις τις διαφορές μεταξύ τους για να πεις αν είναι το έργο του Θεού ή το έργο του ανθρώπου. Εάν δεν υπάρχει έργο του ίδιου του Θεού και υπάρχει μόνο το έργο του ανθρώπου, θα γνωρίζεις απλώς ότι οι διδασκαλίες των ανθρώπων είναι υψηλές, πέρα από την ικανότητα κάποιου άλλου· ο τόνος της ομιλίας τους, οι αρχές τους στο χειρισμό των πραγμάτων και ο έμπειρος και σταθερός τρόπος εργασίας τους απέχουν μακράν των άλλων όντων. Όλοι θαυμάζετε αυτούς τους ανθρώπους με την υψηλή ανθρώπινη φύση, αλλά δεν μπορείς να δεις από το έργο και τα λόγια του Θεού πόσο υψηλή είναι η ανθρώπινη φύση Του. Αντίθετα, είναι συνηθισμένος και όταν εργάζεται, είναι φυσιολογικός και πραγματικός, ταυτόχρονα όμως και απροσμέτρητος στους θνητούς, γεγονός που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ένα είδος ευλάβειας προς Εκείνον. Ίσως η εμπειρία ενός ατόμου στο έργο του είναι ιδιαίτερα υψηλή ή η φαντασία και η συλλογιστική του είναι ιδιαίτερα υψηλές και η ανθρώπινη φύση του είναι ιδιαίτερα καλή· αυτά μπορούν μόνο να κερδίσουν τον θαυμασμό των ανθρώπων, αλλά σε καμία περίπτωση να προκαλέσουν το δέος και τον σεβασμό τους. Όλοι οι άνθρωποι θαυμάζουν εκείνους που έχουν την ικανότητα να εργάζονται και που έχουν ιδιαίτερη βαθιά εμπειρία και μπορούν να πράττουν την αλήθεια, αλλά ποτέ δεν μπορούν να νιώσουν απέναντί τους δέος· απλώς θαυμασμό και φθόνο. Οι άνθρωποι όμως που έχουν βιώσει το έργο του Θεού δεν θαυμάζουν τον Θεό, αντ’ αυτού αισθάνονται ότι το έργο Του είναι πέρα από το ανθρώπινο εύρος, ακατάληπτο και ότι είναι πραγματικά φρέσκο και υπέροχο. Όταν οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Θεού, η πρώτη γνώση τους για Εκείνον είναι ότι είναι ακατάληπτος, σοφός και θαυμάσιος, και ασυνείδητα Τον σέβονται και νιώθουν το μυστήριο του έργου που κάνει, το οποίο απλώνεται πέρα από το μυαλό του ανθρώπου. Οι άνθρωποι θέλουν απλώς να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις Του, να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες Του· δεν θέλουν να Τον υπερβούν, διότι το έργο που κάνει υπερβαίνει τη σκέψη και τη φαντασία του ανθρώπου και δεν μπορεί να επιτελεστεί από τον άνθρωπο. Ακόμα και ο ίδιος ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τις δικές του ανεπάρκειες, ενώ Εκείνος έχει ανοίξει ένα νέο μονοπάτι και έρχεται να φέρει τον άνθρωπο σε έναν νεώτερο και πιο όμορφο κόσμο, έτσι ώστε η ανθρωπότητα να κάνει μια νέα πρόοδο και ένα νέο ξεκίνημα. Αυτό που οι άνθρωποι αισθάνονται γι’ Αυτόν δεν είναι ο θαυμασμός, ή μάλλον, δεν είναι μόνο ο θαυμασμός. Η βαθύτερη εμπειρία τους είναι δέος και αγάπη, το συναίσθημά τους είναι ότι ο Θεός είναι πράγματι θαυμάσιος. Κάνει έργο που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει, λέει πράγματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να πει. Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει το έργο Του νιώθουν πάντα ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Οι άνθρωποι με βαθύτερες εμπειρίες αγαπάνε ιδιαίτερα τον Θεό. Πάντα νιώθουν την ομορφιά Του, αισθάνονται ότι το έργο Του είναι τόσο σοφό, τόσο υπέροχο, και αυτό δημιουργεί άπειρη δύναμη μεταξύ τους. Δεν είναι ο φόβος ή η περιστασιακή αγάπη και σεβασμός, αλλά το βαθύ συναίσθημα της συμπόνιας και της ανεκτικότητας του Θεού στον άνθρωπο. Ωστόσο, οι άνθρωποι που έχουν βιώσει την παίδευση και την κρίση Του, αισθάνονται ότι Εκείνος είναι μεγαλοπρεπής και απρόσβλητος. Ακόμη και οι άνθρωποι που έχουν βιώσει πολύ το έργο Του είναι επίσης ανίκανοι να Τον καταλάβουν· όλοι οι άνθρωποι που Τον αγαπούν πραγματικά γνωρίζουν ότι το έργο Του δεν είναι σύμφωνο με τις έννοιες των ανθρώπων, αλλά πάντα έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις τους. Δεν χρειάζεται ανθρώπους που να έχουν πλήρη θαυμασμό ή να φαίνονται υποτελείς σε Αυτόν, αλλά να έχουν αληθινό σεβασμό και αληθινή υποταγή. Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου Του, ο καθένας με αληθινή εμπειρία αισθάνεται ευλάβεια γι’ Αυτόν, κάτι που είναι υψηλότερο από τον θαυμασμό. Οι άνθρωποι έχουν δει τη διάθεσή Του λόγω του έργου Του της παίδευσης και της κρίσης και γι’ αυτό Τον τιμούν μέσα στην καρδιά τους. Ο Θεός πρέπει να λατρεύεται και να εμπνέει υπακοή, διότι το Είναι Του και η διάθεσή Του δεν είναι ίδια με εκείνα ενός δημιουργημένου όντος και είναι πάνω από αυτά. Ο Θεός είναι ένα μη-δημιουργημένο ον και μόνο Αυτός αξίζει το σεβασμό και την υποταγή· ο άνθρωπος δεν είναι κατάλληλος γι’ αυτό. Έτσι λοιπόν, όλοι οι άνθρωποι που έχουν βιώσει το έργο Του και Τον γνωρίζουν αληθινά, αισθάνονται ευλάβεια γι’ Αυτόν. Όμως, όσοι δεν εγκαταλείπουν τις συλλήψεις τους σχετικά με Αυτόν, δηλαδή εκείνοι που απλά δεν Τον θεωρούν Θεό και δεν έχουν κανένα σεβασμό γι’ Αυτόν, παρόλο που Τον ακολουθούν, δεν κατακτούνται. Είναι ανυπότακτοι άνθρωποι από τη φύση τους. Εκείνος επιτελεί αυτό το έργο για να επιτύχει το αποτέλεσμα του να μπορούν όλα τα δημιουργημένα όντα να τιμούν τον Δημιουργό, να Τον λατρεύουν και να υποτάσσονται άνευ όρων στο κράτος Του. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα που επιδιώκει το έργο Του. Εάν οι άνθρωποι που έχουν βιώσει τέτοιο έργο δεν σέβονται τον Θεό, έστω και λίγο, αν η ανυπακοή τους του παρελθόντος δεν έχει αλλάξει καθόλου, τότε αυτοί οι άνθρωποι είναι βέβαιο ότι θα εξαλειφθούν. Εάν η στάση ενός ατόμου απέναντι στον Θεό είναι μόνο να θαυμάσει ή να δείξει σεβασμό από απόσταση και να μην Τον αγαπήσει στο ελάχιστο, τότε μέχρι εκεί φτάνει η αγάπη για τον Θεό ένας άνθρωπος χωρίς καρδιά και αυτός ο άνθρωπος στερείται των συνθηκών που του χρειάζονται για να τελειωθεί. Αν τόση δουλειά δεν είναι σε θέση να κερδίσει την αληθινή αγάπη ενός ανθρώπου, τότε αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν έχει κερδίσει τον Θεό και δεν επιδιώκει πραγματικά την αλήθεια. Ένα άτομο που δεν αγαπάει τον Θεό δεν αγαπά την αλήθεια και έτσι δεν μπορεί να κερδίσει τον Θεό, πολύ λιγότερο δε, να δεχτεί την έγκριση του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από το πώς βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και ανεξάρτητα από το πώς βιώνουν την κρίση τους, εξακολουθούν να μην μπορούν να σέβονται τον Θεό. Αυτοί είναι άνθρωποι που η φύση τους είναι αμετάβλητη, εκείνοι που έχουν εξαιρετικά κακή διάθεση. Όλοι όσοι δεν σέβονται τον Θεό πρέπει να εξαλειφθούν, να αποτελέσουν αντικείμενο τιμωρίας και να τιμωρηθούν όπως εκείνοι που κάνουν κακό, υποφέροντας ίσως περισσότερο από εκείνους που έχουν κάνει άδικες πράξεις.